Budel



Het station Budel ligt aan de spoorlijn Weert - Hamont (IJzeren Rijn) bij km. 54.724.
In vroeger tijd was hier ook een reizigersstation met douane voorzieningen.
Het emplacement was toen ook stukken groter met twee seinhuizen.
Beiden zijn later gesloopt en vervangen door een nieuwe post T.
Tegenwoordig is Budel geen station meer maar een aansluiting van de Kempensche Zinkmij.

    

Het dienstgebouw van Budel.
(Foto's: W. Vos)


    

De situatie te Budel.
Let op de verschillende type armseinen. Links een type 1937 en rechts 1932.
Tevens bepaald de hoogte van de seinpalen met welke snelheid hier mag worden gereden. Over spoor 2 (links) met 40 km/h en over spoor 1 met baanvaksnelheid. Deze was ook 40 km/h (richting Hamont).
(Foto's: W. Vos)





De emplacementstekening van Budel.


Gebruikte afkortingen: Blokstelsels: In de post was een Siemens & Halske handelinrichting geplaast; voor een uitleg over de werking van dit toestel klik hier.

Post T



Het bloktoestel van Budel.
(Foto: W. Vos)


    

Het bloktoestel (links) en een detail van de signaallampjes boven op de blokkast (rechts) .
Aan de sleutel in het sleutelrelaiskastje en de witte melder is te zien dat de vrijgave voor wissel 3 is gegeven.
(Foto's: W. Vos)



Tekening van het bedieningstoestel in post T.


Het station Budel was een kruisingsstation met een spooraansluiting en een losweg.
Het wissel 1 werd mechanisch bediend en wissel 4 werd electrisch bediend; de wissels 2 en 3 waren handwissels. Naast de wissels was er ook een stopontspoorblok St 2 die met een grendel gekoppeld was aan handwissel 2. Het grendel werd bediend vanuit de post.

    

Het handwissel 2 (links) en het wissel 4 met de wisselsper (rechts) .
(Foto's: W. Vos)


Het wissel 4 werd als volgt bediend: Men drukte de wekknop wissel. Was het wissel vrij dan brandde het witte sperlampje achter het krukje. Nu kon men het wisselkrukje omleggen.
Het meldvenstertje boven de knop sprong van wit naar rood zolang als het wissel bezig was met omlopen tot deze de eindstand had bereikt. Bijzonderheid verder aan wissel 4 was dat de trekdraden voor het inrijsein D1,2 via een draadsper verbonden waren met het wissel. Het inrijsein D1,2 had vier draden. Twee voor een rijweg naar spoor 1 en twee voor een rijweg naar spoor 2. Met het handel D1 als ook D2 bediende men het zelfde sein D1,2 .

    

De ontspoortong Ot3.
(Foto's: W. Vos)


Voor het wissel 3 en de ontspoortong Ot 3 was er een andere manier van bediening. Op het toestel zat een sleutelrelaiskastje en een sleutel in de linialenkast. Bij het uitnemen van de sleutel uit de linialenkast kon er geen rijweg meer van of naar spoor 2 plaats vinden. De sleutel werd in het relaiskastje gestopt waardoor ter plaatse een sleutelrelaiskastje een sleutel ontgrendelde waardoor men d.m.v deze sleutel de ontspoortong kon ontgrendelen en omleggen. Hierbij kwam de sleutel vrij voor wissel 3. Het ongedaan maken ging in omgekeerde volgorde.

Tussen Budel en Hamont was een telefonisch blokstelsel. Dat betekende dat vooraf toestemming met de bloktelefoon werd gevraagd en de beveiliging geheel via de telefoon verliep. Daarna was 't wachten wanneer de trein kwam. De overweg zat niet in de beveiliging dus werd het sein bediend pas als de overweg dicht lag. Bij binnenkomst werd er eerst het venster "Wisselstraat van Hmt" gedrukt wat rood werd. Hierna kon de rijweg worden ingesteld. Bij het binnenrijden van de trein springt de sper weer wit. Zonder de handeling van het drukken van het venster zat het inrijsein nog vast ook als het krukje goed lag. Meestal was de trein dan al het voorsein gepasseerd. Vertrek richting Halmont was eenvoudig. Om toestemming bellen, wissel goed leggen, overweg sluiten, krukje om en sein uit de stand stop.

Richting Weert was het anders. Daar was een automatisch blokstelsel. Normaal brandde het groene lampje "Spoor vrij van / naar Weert". Men kon dan een rijweg instellen door eventueel wissel 4 goed te leggen en het betreffende krukje in veld 10 of 11 om te leggen. Hierna kon men het betreffende seinhandel bedienen. Omgekeerd ging het als volgt.
Wanneer Weert een trein naar Budel stuurde doofde het groene lampje "Spoor vrij van / naar Weert" en ging het rode lampje "Trein van / naar Weert". Tevens ging het gele lampje "Trein van Weert" branden en klonk er een schel. Nu kon de rijweg worden ingesteld. De krukjes waren via een sper gekoppeld aan het automatisch blokstelsel.

Alle bedieningshandelingen worden hier beschreven. (bestandsgrootte 533 kB).

Met ingang van 23 december 1993 is de klassieke beveiliging te Budel vervallen en is de beveiliging van dit station een onderdeel geworden van de NX/CVL beveiliging bediend vanuit Eindhoven.

Voor een beschrijving van het station Weert klik hier.


Terug naar Home Terug naar seinhuizen